نمک

      سلام!

   این روزها برای دانشجویان در افغانستان روزهای پرکار و به یادماندنی امتحان پایان سیمستر (ترم) است. شماری از دانشجویان که در طول دوره درس خوانده اند، بدون نگرانی امتحان می دهند و محصول کار و تلاش خود را بر می دارند. گروهی دیگر که به هر دلیلی درس نخوانده اند، به فکر نقل و تقلب و در نهایت به فکر امتحان چانس و معذرتی افتاده اند. تقلب در دانشگاه های افغانستان در مرحله نخست به دو دسته انفرادی و اشتراکی تقسیم می شود:
     1- تقلب های انفرادی:
     نوشتن بر کف دست، لباس، کاغذهای کوچک، چوکی، دیوار کلاس، زیر دامن لباس مردانه افغانی، لوله کردن کاغذ و انداختن در لوله خودکار، گذاشتن دو ورق کاغذ روی هم و نوشتن مطلب بر کاغد بالایی با فشار تا در ورق پایین نیز نقش بندد، به صورت نامرئی و کاغذ سفید دیده شود.
     2 - تقلب های اشتراکی:
     پیامک کردن، حرف زدن بدون نگاه به همدیگر، سرخاراندن و علامت دادن شماره و جواب سؤال های چهارگزینه ای تستی با تعداد انگشتان، بلند گرفتن پارچه امتحانی تا نفر پشت سر پاسخ ها را بخواند. قرار دادن پارچه امتحانی رو به روی شیشه پنجره تا نفر پشت سر در شیشه بخواند. سؤال کردن از استاد ناظر و مشغول کردن او تا افراد دیگر از روی کاغذ بنویسد. زدن کف کفش به زمین به تعداد شماره سوال و همین کار نوسط دانشجوی دیگر به تعداد شماره جواب سؤال. بلند بلند خواندن پاسخ از پشت پنجره صنف برای همکاری که در صنف مشغول امتحان است.
     غیر از این ها حتماً راهکارهای دیگری نیز است که من ندیده ام و نشنیده ام. اگر شما می دانید بنویسید.